نحوه عملیات حرارتی ورق استیل 410:
عملیات حرارتی ورق استیل 410 یک روش معمولی خنک کننده و آنیل گرم است که برای اکثر فولادهای کربن متوسط مناسب است. این باعث افزایش سختی، استحکام از طریق سخت شدن، و چقرمگی و ارتجاعی از طریق تمپر می شود. روند کلی در زیر ذکر شده است:
مواد را از قبل در دمای 760 تا 815 درجه سانتیگراد گرم کنید. پس از گرم شدن، سریعاً در روغن، آب یا برای تأثیر کمتر در هوا کوئنچ نمایید. این ریزساختار داغ فولاد را منجمد می‌کند و کریستالینیتی ریز موجود در ماده گرم شده را حفظ می‌کند. کوئنچ روغن سرعت خنک‌کردن کمتری نسبت به آب دارد و خطر ترک خوردن یا اعوجاج را کاهش می‌دهد اما سختی را نیز کاهش می‌دهد. برای حداکثر سختی، خنک کردن سریعتر با آب یعنی کوئنچ کردن سریع، ضروری است. قطعات پیچیده تر و قطعات با سطح مقطع بسیار متغیر می توانند اثر کوئنچ شدن را مخدوش کنند، زیرا نرخ های خنک کننده نسبی بر انقباض حرارتی تأثیر می گذارد. قطعاتی که دارای عیوب داخلی هستند (بیشتر در فورجینگ ها یا ریخته گری ها)، ممکن است در حین کوئنچ شکسته شوند. کوئنچ هوا کندترین گزینه خنک کننده است و فقط برای قطعات کوچکتر مناسب است. این می تواند منجر به سخت شدن محدود شود، زیرا زمان خنک شدن به گونه ای است که رشد کریستال بیشتری رخ می دهد.
پس از کوئنچ شدن، ورق استیل معمولاً شکننده است و در معرض تنش‌های پسماند داخلی است. تمپر کردن تنش های داخلی را کاهش می دهد و چقرمگی، حد الاستیک و شکل پذیری مواد را بهبود می بخشد. دماهای آنیل بین 150 تا 370 درجه سانتیگراد بسته به درجه حرارت مورد نیاز است، به عنوان مثال، در موارد مختلف مانند فنرها تا لبه های تیغه. دمای معتدل میزان سختی حفظ شده را تعیین می‌کند، لذا دمای معتدل پایین‌تر منجر به سختی بیشتر و دماهای بالاتر باعث چقرمگی بیشتر می‌شود. با استفاده از یک کوره تمپر، فولاد را به مدت کافی در دمای انتخاب شده نگه دارید تا امکان آنیل کامل فراهم شود. زمان بستگی به ضخامت جزء و ویژگی های مورد نیاز دارد. پس از سپری شدن دوره تمپر، اجازه دهید قطعه خنک شود.
اشکال رایج مواد فولادی ضد زنگ 410 چیست؟
فولاد زنگ نزن 410 در بخش ها و اشکال مختلف موجود است تا طیفی از نیازهای تولید و ساخت را برآورده کند. این فرم های رایج در زیر فهرست شده اند:
ورق:
این شکل از فولاد ضد زنگ، یک پروفیل مسطح، مواد ورق بریده شده با ضخامت 0.5 تا 3.5 میلی متر را مشخص می کند. این می تواند به دو صورت نورد گرم یا نورد سرد عرضه شود. ورق نورد سرد سفت تر و سخت تر خواهد بود، زیرا در فرآیند تکمیل کار سخت شده است. لبه‌های ورق را می‌توان به‌صورت گرد کامل (نتیجه فرآیند غلتاندن)، بریده‌شده (برش‌شده در یک برش تک پاس) یا شکاف (به طور کلی برش غلتکی به یک لبه مربع) مشخص کرد. یک دور کامل فقط در لبه های نورد شده موجود است. ورق حاصل برش بخش های نورد طولانی است و وجه های برش متقاطع گرد به صورت نورد شده نمی شوند.
پروفیل:
ورق استیل 410 می تواند گرد، شش ضلعی، نواری یا در پروفایل های تخصصی باشد. شکل پروفیل بسته به درجه سختی مورد نیاز، با نورد سرد یا گرم بدست می آید. میله‌ها همچنین می‌توانند پروفیل‌های پیچیده‌ای داشته باشند که بر روی آنها قرار می‌گیرند و سطح مقطع متغیر یا پروفیل‌های نامنظم (نامتقارن) ایجاد می‌کنند.
دیسک:
دیسک دارای مشخصات اولیه مشابه یک ورق است، اما ضخامت بیشتری دارد. هیچ ضخامت قطعی وجود ندارد که در آن تغییر در نامگذاری اتفاق بیفتد، اگرچه به طور کلی ضخامت های بیش از 2 تا 3 میلی متر به عنوان "صفحه" به جای "ورق" در نظر گرفته می شوند.
نورد گرم:
نورد گرم فرآیند اندازه‌گیری است که برای کاهش ابعاد شمش به ضخامت لازم برای پردازش بعدی استفاده می‌شود. نورد گرم تغییرات ضخامت نسبتاً بالایی ایجاد می کند و تمایل به ایجاد سطح آبی/مشکی دارد که درجاتی از نقص را نشان می دهد. مواد نورد گرم پس از پایان پروسه تولید و نورد، نرمال می شود و کمترین استحکام آلیاژ خواهد بود.
نورد سرد:
نورد سرد یک فرآیند اندازه گیری و تکمیل است که پس از اندازه گیری تقریبی توسط نورد گرم اعمال می شود. نتیجه این فرآیند ضخامت دقیق تر و پرداخت سطح بهتر خواهد بود. این ماده همچنین درجه ای از سخت شدن کار را نشان می دهد که با توجه به درجه تغییر ابعاد اعمال شده در کار سرد متفاوت است.
آنیل شده:
مواد آنیل شده موادی هستند که پس از کار سرد، فرآیند عملیات حرارتی آنیلینگ روی آنها اعمال می شود. در این فرآیند به آلیاژ اجازه داده شده است که مواد به آرامی از دمای سرخی خنک شوند. این باعث می شود تا با پیشرفت خنک سازی، حداکثر رشد کریستال رخ دهد. کریستال های بزرگتر ماده ای با تنش های داخلی کم، استحکام "اولیه" ماده و حداکثر شکل پذیری تولید می کنند. این فرم برای فرآیندهای شکل‌دهی سنگین که انتظار می‌رود به صورت سرد انجام شوند، مناسب‌تر است.
سرد کشیده:
مواد سرد کشیده شده تحت یک فرآیند کشش سرد از طریق قالب قرار می گیرند تا نتیجه ابعادی دقیق تری داشته باشند و حاوی درجه سختی کار بالاتری باشند. این باعث افزایش استحکام و سختی و کاهش شکل پذیری مواد حاصل می شود. تنش‌های پسماند بالا و پتانسیل شکنندگی باعث تولید سردترین مواد می‌شود.
گردآورنده: سید رحیم کیاحسینی
