مقدمه:
صنعت جهانی دریانوردی در دهههای اخیر به سمت تلاشهای بیشتری برای حفاظت از محیط زیست حرکت کرده است. کمیته حفاظت از محیط زیست دریایی سازمان بین المللی دریانوردی (IMO MEPC) برای رسیدگی به مسائلی که اقیانوس های ما را تحت تأثیر قرار می دهد و آنها را تهدید می کند، از جمله آلودگی هوا و آب، آمادگی در برابر بلایا و بازیافت کشتی ها کار می کند. با این حال، این سازمان همچنین یک موضوع زیست محیطی را که به سختی برای عموم شناخته شده است مورد مطالعه قرار می دهد و آن هم مدیریت آب بالاست. مخازن آب بالاست یک کشتی را هنگام حمل محموله متعادل نگه می دارد، اما قبل از رهاسازی در بندر مورد نظر باید کاملاً فیلتر و تصفیه شود. دستورالعمل های IMO ایجاب می کند که کشتی ها فقط آب بالاست را تخلیه کنند، یعنی:
- کمتر از 10 موجود زنده در متر مکعب که حداقل ابعاد آنها ≥ تا 50 میکرومتر است.
- کمتر از 10 موجود زنده بین 10 میکرومتر و 50 میکرومتر در حداقل ابعاد در هر میلی لیتر
- کمتر از 1 واحد تشکیل دهنده کلنی (CFU) در هر 100 میلی لیتر ویبریو کلرا سمی
- کمتر از CFU250 در 100 میلی لیتر اشریشیا کلی
- کمتر از CFU100 در 100 میلی لیتر انتروکوک روده ای
این دستورالعملها اهمیت سیستمهای مدیریت آب بالاست (BWMS) را تقویت کرده و آنها را به بخشی حیاتی از هر کشتی تبدیل کرده است. همچنین حفظ (و در برخی موارد ارتقا) این سیستمها بیش از هر زمان دیگری مهم است. عمدتاً به این دلیل که همانطور که مارک ریجیو، رئیس شرکت Filtersafe اخیراً گفت: «صنعت جهانی دریانوردی تمرکز خود را به انطباق عملیاتی تغییر میدهد. ”
بهترین آلیاژ برای سیستم های مدیریت آب بالاست:
سیستم های تصفیه آب دریا یک چالش منحصر به فرد برای غلبه بر آن دارند. آنها باید به طور موثر زباله ها و میکروارگانیسم ها را فیلتر کنند و در عین حال در مقابل سطوح بالای کلرید آب که دائماً فیلتر و صفحه فیلتراسیون آن را تهدید می کند، مقاومت کنند. برای دستیابی به این هدف، سازندگان اغلب BWMS را با فیلتری طراحی می کنند که دارای صفحه فیلتراسیون ساخته شده از آلیاژ ورق استیل بادوام است. برای سالهای متمادی، آلیاژ استاندارد صنعتی انتخابی برای صفحههای فیلتر، ورق استیل L316 بوده است. اما به دلیل افزایش نیاز به انطباق عملیاتی، برخی از کاستی های آن در محیط های آب دریا آشکار می شود. این امر باعث شده است که برخی از تولیدکنندگان هنگام تولید صفحات فیلتراسیون برای کاربردهای آب دریا، ورق استیل با درجه بالاتر L904 را انتخاب کنند. هر دو این آلیاژها را می توان در فیلتراسیون آب دریا اعمال کرد، اما تفاوت این دو نوع فولاد چیست؟ در نهایت، بسیاری از مالکان کشتی به این فکر می کنند که آلیاژ مناسب برای BWMS آنها و نتیجه نهایی آنها کدام است؟
فولاد 316L چیست؟
ورق استیل L316 یک آلیاژ آستنیتی است که معمولاً به عنوان "ورق استیل درجه دریایی" شناخته می شود زیرا می تواند برای نزدیک به 90٪ کاربردهای دریایی از جمله فیلتراسیون استفاده شود. علاوه بر فلزاتی مانند آهن و نیکل، L316 حاوی 16 تا 18٪ کروم و 2 تا 3٪ مولیبدن است. این عناصر مهم هستند زیرا مقاومت در برابر خوردگی آلیاژ را افزایش می دهند. کروم با اکسیژن موجود در آب دریا برای ایجاد یک لایه محافظ از اکسید کروم تعامل می کند و مولیبدن توانایی فلز را برای مقاومت در برابر خوردگی حفره ای بهبود می بخشد. علاوه بر این، L316 دارای سطوح کربن پایین تری است (از این رو "L" در نام آن است) که محافظت بیشتری در برابر خوردگی به آن می دهد.
فولاد 904L چیست؟
در حالی که L316 مدتهاست که آلیاژ اصلی فیلتر تصفیه آب بالاست آلیاژی است که تولیدکنندگان برای صفحه فیلتر خود استفاده میکنند، اما تنها آلیاژ موجود در بازار نیست. در واقع، Filtersafe چندین سال است که ارزش L316 را بررسی می کند. به عنوان رهبران جهانی در صنعت تصفیه آب دریا، مهندسان این صنایع به دنبال بهبود استانداردهای فیلتراسیون با بهبود مواد هستند. مطالعات به این نتیجه رسید که ورق استیل L316 به اندازه کافی دوام ندارد تا نیازهای صنعت دریانوردی را برآورده کند و بنابراین به جای آن تصمیم گرفته شد که صفحه های فیلتر از ورق استیل L904 ساخته شود.
مانند L316، ورق استیل L904 نیز یک ورق استیل آستنیتی کم کربن است. با این حال، ترکیب شیمیایی آن شامل تعداد بیشتری از کروم (19تا 23٪) و مولیبدن (4 تا 5٪) است که به آلیاژ مقاومت به خوردگی بیشتری نسبت به L316 می دهد. برخی از افراد با ورق استیل L904 به عنوان فلزی که معمولاً برای تولید ساعت های رولکس استفاده می شود، آشنایی دارند که نشان دهنده کیفیت و دوام بالای آن است. با این حال، همان مزایایی که آن را برای رولکس ضروری می کند، آن را برای کاربردهای آب دریا نیز بسیار مفید می نماید.
گردآورنده: سید رحیم کیاحسینی