مقدمه
کوره های صنعتی از اجزای بسیار زیادی ساخته می شوند که از جمله ی آنها عبارتند از بدنه، عایق ها، مشعل ها، تنظیم کننده جریان هوا، کویل حرارتی، دمنده ها، دودکش و غیره. در ادامه ی این مقاله به بررسی برخی از آنها پرداخته شده است.
بدنه
جداره خارجی کوره ها توسط بدنه مشخص می شود. از آنجا که بدنه باید وزن اجزای کوره تحمل کند و قابلیت انبساط و انقباض ایمن داشته باشد، از جنس ورق استیل ساخته می شود. گرید مورد استفاده در این کاربرد می تواند ورق استیل 321 باشد. این آلیاژ علاوه بر مقاومت در برابر حرارت و اکسیداسیون، در برابر تنش های حرارتی و خمشی نیز مقاوم بوده و دارای استحکام بالایی می باشد. طراحی بدنه باید به گونه ای باشد که بتواند تجهیزاتی چون نردبان یا سکوها را نیز به خوبی نگهداری کند. در ساخت بدنه از فولاد زنگ نزن نسوز نیز می توان استفاده کرده، اما با توجه به اینکه قیمت ورق استیل 321 نسبت به آن پایین تر است، بکارگیری گرید 321 به صرفه تر خواهد بود.
عایق ها
سطح داخلی بدنه کوره از جنس فولاد است. از آنجا که ترکیبات فولادی از قابلیت بالای انتقال حرارت برخوردارند، گرمای بسیار زیادی از طریق بدنه داخلی به بدنه خارجی منتقل شده و در نهایت به محیط انتقال می باشد و همین موضوع باعث اتلاف انرژی زیادی خواهد شد. برای جلوگیری از این موضوع و با هدف بالا بردن بازدهی گرمایی، سطوح داخلی بدنه را عایق کاری می کنند. این عایق ها می توانند موادی چون سیمان نسوز، آجر نسوز، الیاف سرامیکی و غیره را شامل شوند.
مشعل ها
مشعل های مورد استفاده در کوره ها دارای انواع مختلفی از قبیل گازسوز، مایع سوز و دوگانه سوز می باشند. جنس آلیاژ بکار رفته در آنها می تواند ورق استیل 321 باشد. همچون بدنه، این بخش را نیز می توان از ورق استیل مقاوم در برابر حرارت (نسوز) ساخت، اما از آنجا که قیمت ورق استیل 321 مناسب تر و اقتصادی تر است، برخی سازندگان ترجیح می دهند از این آلیاژ در ساخت مشعل هایشان بهره بگیرند.
تنظیم کننده های هوا
این اجزاء، دریچه هایی هستند که در راستای مسیر ورود هوا به مشعل ها جاگذاری شده و با استفاده از آن می توان حجم هوای ورودی به کوره و مشعل را تنظیم نمود. معمولاً از تنظیم کننده های هوا برای کنترل دما استفاده نمی شود، بلکه در صورتی که شرایطی در کوره به وجود آید که نتوان دما را کنترل کرد، از این جزء کمک گرفته می شود. باز و بسته کردن این دریچه ها به دو شکل دستی و یا اتوماتیک انجام می شود
کویل گرمایی
سیال از طریق لوله هایی وارد کوره شده و پس از جذب حرارت، از آن خارج می شوند. این لوله ها که در واقع همان سطوح انتقال گرمایی کوره را شکل می دهند، کویل حرارتی یا گرمایی نامیده می شوند. یکی از خصوصیات این کویل ها، تحمل دماهای بالا می باشد. به عنوان مثال کویل مورد استفاده در برخی کوره ها دارای تحمل دمایی تا 1200 درجه سانتی گراد می باشند. این کویل ها معمولاً در دو نوع تابشی و جابجایی وجود دارند.
دودکش
دودکش، استوانه ای توخالیست که در حالت عمودی و در ناحیه بالای قسمت متحرک کوره جاگذاری می شود. هدف از نصب آن، خروج گازهای ناشی از احتراق از طریق دودکش و ورود به اتمسفر می باشد. مهم ترین وظیفه دودکش، ایجاد مکش طبیعی در کوره و ورود هوای مورد نیاز احتراق از محیط به کوره می باشد. در برخی موارد دودکش روی پایه های جداگانه قرار می گیرد تا گازهای حاصل از احتراق توسط یک کانال به دودکش وارد شود.
دمنده ها
در کوره هایی که سیستم هوارسانی اجباری دارند، از دمنده ها استفاده می شود. دمنده های اجباری سبب فرستادن هوا به درون کوره می شوند و دمنده های القایی هوا را از درون کوره به سمت دودکش می کشانند. در نوعی هم که به دمنده متوازن معروف است، از یک دمنده قبل از کوره در فرستادن جریان هوا به کوره و از یک دمنده بعد از کوره برای کشاندن هوا از کوره به سمت دودکش استفاده می شود.
دریچه ها
دریچه های مورد استفاده در کوره ها دارای انواع مختلفی هستند. هر یک از این دریچه ها با اهداف خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. مثلاً مشاهده بخش های مختلف کوره، دسترسی به نقاط مختلف و درآوردن لوله های کوره. دریچه های دسترسی برای ورود افراد به درون بخش های مختلف، دریچه های بازرسی برای بازدید از نواحی مختلف کوره (مثلاً مشاهده لوله های تابشی، وضعیت مشعل ها و غیره) و دریچه های مخصوص درآوردن لوله ها به منظور خارج کردن لوله ها با هدف عملیات تعمیر و تعویض، از جمله ی دیگر دریچه های موجود در کوره ها می باشند.